YOKLUĞUNDA SEVDAM…

Öyle bir boşluk ki sensizlik,
Sürüklüyor sonsuzluğa dalga dalga
Derin hüzünlerle yakan…
Masal perisi gibi bir hayal bir gerçeksin
Yürek kanyonlarımdan damarlarıma akan..
Hem kollarımdasın yakamozlarınla ışıl ışıl
Ve sımsıcak sarmalayan;
Hem avuçlarımdan kayıp gidiyorsun,
Uzaklaşıyorsun vuslat anlarımdan…

Bendeyken gitmeye hazırsın ama,
bendesin gidişinin ardından…
Ve bende’yim bendeki narına gönüllü…
Ve her el sallayışında,
Tebessümüm boyun eğer hüznüme,
çıkıp sensiz anlarımdan…
Biliyor musun, sevdam yokluğunda,
ötelerde ağlıyor gözyaşlarımdan…

Erol GÜLDİKEN…
www.kafiye.net