ÇIK GEL

Gidişin aklımı, tarumar etti.
Beni dağa taşa, salmadan çık gel.
Bir günlük ayrılık, bir ömre yetti.
Gözlerim uykuya, dalmadan çık gel..

Doladın zülfünü, urganım oldu.
Nemli bakışların, yorganım oldu.
Leblerinden düşen, fermanım oldu.
Azrail kapımı, çalmadan çık gel.

Yıllar yılı, arayıp zor bulduğum.
Hasretiyle, dirhem dirhem solduğum.
Daha ne duruyon, gurban olduğum.
Kurt kuş nasibini, almadan çık gel.

Terin kurumadı, hala koynumda.
Kolların asılı, kaldı boynumda.
Akıl fikir, bırakmadın beynimde.
Kul Meftuni deli, olmadan çık gel.
Bu Güleser deli, olmadan çık gel.

Güleser Yorulmaz
www.kafiye.net