BİZDEN BİZE

Hikaye edilen cevherin izini arayanlar, biziz. Yaşamın anlamı üzerine rüyalar gerçekle buluşurken, görüp duymaktan ötesini kavrayanların öğretisi bizi varlıklı kılan, hissedilenleri bütünleyen bir manadan söz ediyoruz. Sevinci kederlerle birleyenin, ümidi düş kırıklıklarıyla bezeyenin aslına yürüyoruz.

Öğreticilerimizden biri meşe palamudunun öyküsünden bahsederken sonsuzluğun önünde eğilmişti. Öyleyse yalnızca birimizin bizi barındırdığı cevher, uzak değil. Evren her an sayıklarken cana dokunanlar baş ucumuzda. Sadece biraz daha ruha aşina cümlelere ihtiyacımız var.

Bizden bize yol alırken, her an ölüm kendini var ederken susuyoruz. Bir damla merhamet için ağzımızı sımsıkı kapatıp, olanları izliyoruz. Oluk oluk akan acıları dindirmeye doğru kanat çırpıyoruz. An sonrası yorgunluk, özlem… Gizlenen aşk hala yanımızda, hala Tanrı’nın eteklerinde… Gizlenen cevher hala dağılmadı, hala insanlığın ufuk çizgisinde….

Şeyma Akın
www.kafiye.net