ESİR OLDU YÜREĞİM

Esir oldu yüreğim sakın ona dokunma.
Kırma benim kalbimi yaralarım acıtma.
Sızlayan bu kalbimde acılar bir hatıra.
İnleyen şu kalbimde ismin kaldı yadigar.

Yalnız kalıp köşemde ağlamak istiyorum.
Kimse duymasın diye kendimi tutuyorum.
İnleyen bu kalbimse oldu senin esirin.
Kalbin mabedim oldu sanma ki yaşıyorum.

Uyumaz oldu gözüm diken oldu yataklar.
Mezar oldu yüreğim seni içinde saklar.
Çıkmaza girdi gönlüm bulamadı ki yolu.
Bu kalp sensiz yaşamaz bilki ölümdür sonu.

Yıkık dökük bu kalbin inan ki sahibi yok.
Mezar yaptığım kalbin dikili bir taşı yok.
Dua eden çok olur gözyaşı dökeni yok.
Beni ağlatan kalbin ölüden hiç farkı yok.

İrem Altaş
www.kafiye.net