GÜL KOKULUM

Bilsen nasıl mahzundur seni yazmayan kalem 
Hasrettir nur deryana kelamlar gül kokulum 
Hem yetim hem öksüzdür seni anmayan alem 
Boynu bükük dökülür selamlar gül kokulum

Kevser ırmaklarında toprağın arınmıştı 
Peygamber olacaklar nurunla sarınmıştı 
Ezel ve ahir alem mührünle korunmuştu 
Biliminle donandı alimler gül kokulum

Öz nurundan yaratmış, karanlığa çağ etmiş 
Ezeli iradeyle hakikate bağ etmiş 
Sana inananlara kıbleyi otağ etmiş 
Sırrınla yaratıldı alemler gül kokulum

Cahiliyet kirinin zerresi bulaşmadı 
Seçilenden seçildin, nesebin dolaşmadı 
Varlığın tacı oldun, şirk sana ilişmedi 
Mevcudunla son buldu elemler gül kokulum

Sabah yıldızlarıyla müjdelendin cihana 
Ak kanatlı bulutla tanıtıldın her cana 
Şehitler yarış etti kavuşmak için sana 
Vuslat diye içildi ölümler gül kokulum

Mutlak mana içinde ezel sen ahir sende 
Can buldu nur deryası ipek dokulu tende 
Goncalar güle döndü senin sırlı busende 
Gelişinle mahv oldu zalimler gül kokulum

SUNU: 
Özledim, özledim, çok özledim seni YAR! 
Sevdana talip olmuşum, Kevser havuzunun yanında buluşmaya kaç var…

SEVİM YAKICI
www.kafiye.net