Sensiz Olunca

Aşkın, kollarımda sanki buz gibi
Sevgin gözlerimde ince toz gibi 
Sineme saplanan acı söz gibi
Savrulup dururum sensiz olunca

Kanadım kırılır tutmaz hiç kolum
Bir anda kesilir hüzünle yolum
Acıyı sarmalar sen kokan gülüm
Savrulup dururum sensiz olunca

Dilime yüklenir aşkın tüm yükü
Kurumaya başlar goncanın kökü
Peş peşe doldurur o zaman saki
Savrulup dururum sensiz olunca

Gözümden süzülen kanlı yaş olur
Bağrıma bastığım birden taş olur
Sanma ki gidişim çok yavaş olur
Savrulup dururum sensiz olunca

Hasretlikler gelip girse araya
Kimse merhem olmaz bende yaraya
Kuru yaprak gibi ordan oraya
Savrulup dururum sensiz olunca
Emine ÖZTÜRK(Balım Sultan)
www.kafiye.net