Ezberimdeki sevgili,

İnce bir dokunuştur yüreğine, bu sitemli sözler.

Veda etmek istiyorum sana, bir sabah ansızın gitmek istiyorum bu şehirden.

Tüm  alışkanlıklarımı bu şehirde bırakıp, düşüncelerime zift gibi yapışan ne varsa söküp atmak istiyorum.

Yarım kalan şiirleri yakmak ve yüreğinden usulca süzülüp sonsuzluğa akmak istiyorum…

Hasret kokan düşleri ateşe verip, gitmek istiyorum senden…

Ve, ertelenmiş ne varsa hayatımda tek tek yaşamak istiyorum senden uzakta.

Karanfil kokulu akşamlarda bırakmak istiyorum senli anıları…

Başka bir şehirde güneşin gözlerinde kaybolmak istiyorum.

Geride kalsın istiyorum yitirilmiş ne varsa sen ve sana dair…

Veda etmek istiyorum yüreğine…

Bir yıldız olup gezegeninden kaymak istiyorum sonsuz evrene…ve gökkuşağı renginde açmak istiyorum başka başka alemlerde…

Seni sana bırakıp, yaşanmışlıkları anılar mezarlığına atıp, bir bebeğin çığlığında sonsuzluğa akıp, gitmek istiyorum..

Biz bize yetemedik sevgili, aynı düşün yolcusu olamadık. Yolun başında avuçlarıma koyduğun hayaller, bugün bir hiçliğe kurban gitti…

Biz, ne vakit en yakınken, en uzak olduk?

Güneş ne vakit çekildi yüreğimizin kıyılarından, ne vakit aşkımızın rengi kurşuni oldu?

Kayıtsız şartsız sevmelerimdin sen oysa,  çaresiz teslimiyetlerimdin…

Bilirsin ben her düşü sana kurdum.

Her sabah yüreğine üryan hayaller koydum.

Aşk ateşinde körükledim düşleri. Baharı yazı kışı sana yordum.

Seni yüreğimde en nadide yere koydum diyemedim kimselere içimde köklü sızı, dilimde sır oldun…

Şimdi o yangından geriye yitik bir efsane kaldı …

Sırf bu yüzden gideceğim işte …

Yüreğim son kez savrulacak ayrılık ayazlarında…

Ve sevmeler kayıtsız şartsız teslimiyet olmayacak bundan sonra.

Tüm teslimiyetleri sende bırakacağım, bu yürek bir daha esir olmayacak isyancı duygulara…

Şimdi bir veda cümlesinde bırakıyorum ne varsa sana dair …

Yarım kalan, yaşanamayan…

Gözlerinde bırakıyorum yaşanmamış zamanların izlerini…

Gidiyorum…

Ruhuma yazdıklarınla

“Veda ediyorum sana’’

Beni hep hatırla …

Yüreğim vefasızlığına alıştı ama, sen yinede beni hatırla

İnce bir dokunuştur yüreğine bu satırlar

Bir yaprağın vedasıdır dalına,

Bir  düşüş savruluştur adı olmayan sonbaharlara

Şimdi bir dilek tut içinden…

Çünkü;

“Bir yıldız kaydı yüreğinden’’

 —————–Elif EYLÜL 22/10/2010