KARIMA TAPARIM

Kim demiş ki bekârlık sultanlıkmış, güleyim!
İlk adım zor olsa da doğru imiş kararım.
Onsuz zaman geçmiyor karım benim her şeyim
Bir an gözüm görmese hemen onu ararım.

Buğday, mısır, pancarla sağlanır geçimimiz
Başka şey bilemeyiz ekip, biçmek işimiz.
Bu uğurda çürüse, dökülse de dişimiz
Vazgeçemeyiz asla çok zor olsa da tarım.

Evlendim de kurtuldum çapa, tırmık vurmaktan
Senelerce bu işler yıpratırmış hiç yoktan
Bilseydim durur muydum evlenirdim hem çoktan
Karım işe başlasın saat onda kalkarım.

Gün doğmadan uyanır, hemen ineği sağar
Doldurur yayıklara tekmeyle yayık yayar
Efendim yesin diye saca da yufka koyar
Semaver kaynayınca kahvaltımı yaparım.

Derim ki kadınıma;” Şu omzumu ov hele
Dün kahvede yoruldum, başım ağrıyor yine
Bu gün ahıra sen git, yal kar, onları yemle.”
Dışardan gelene dek sigaramı sararım.

“Osman emmi nerdesin dördüncü aranıyor.”
“Hanım bak arkadaşlar yine beni arıyor
Arkadaşlık bu mudur iş varken çağırıyor.”
Diyerek kandırırım, inanır benim karım.

“Dışarı gidiyorum, bulaşığı yıka çık
Odaları gece de süpürürsün sen artık
Güneş yakıyor diye dolaşma açık saçık
Kadın sıcaktan yanmaz, o kafanı kırarım.

Susuzluktan kuruyor ekinler sulanacak
Odunlar kırılacak seni bekliyor nacak
Atıp harla ateşi sönmek üzere ocak
“Akşam tarhana kaynat” derim ki;”Yapma yarım.”

Ben götürürsem gider dışarıya gidemez
Çalışır sabah akşam, “yoruldum, öldüm” demez
Biraz saftır zavallı, itiraz da edemez
Hele bir çene yapsın, oklavayı kaparım.

Karım benim çiçeğim, peteğim, hem de arım
O olmazsa yaşamam, yalnız onunla varım
İkiyüzlü demeyin alnınıza çakarım
Bu günüm, geleceğim, ben karıma taparım.
Afet İnce Kırat
www.kafiye.net