şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Onur BİLGE Kategoriler
“Çikolata,
Onur BİLGE Çikolata Kaptan’la yine Saat Kulesi’nin dibinde buluştuk, İstanbul Şekercisi’nin önünden geçip, ortasından çay akan, iki yanı bir uçtan bir uca palmiyelerle süslü Atatürk Caddesi’den Karaloğlu Parkı’na doğru gideceğiz. Yine eskileri hatırladı. Sağ eliyle sokak arasını işaret ederek o zamanları anlatmaya başladı: “Şurası eskiden Kayaflar Çarşısı’ydı. Şehrin merkezinde, gördüğün gibi Ziraat Bankası ile İş […]
“Gülün İçi,
Onur BİLGE “Gülün İçi, Meryem’in annesi Pimpirikli İsmet yine her zamanki gibi evi kazıyor, sıyırıyor! Her şeyi kırklıyor. Bu kadının temizlikten başka neye önem verdiğini bilmiyorum. Temizlik, gayet tabii çok önemlidir ama hastalık derecesinde olması kötü! Her gün tepeden tırnağa, dip bucak da temizlik olmaz ya! Bu kadıncağız, gece de doğru dürüst uyuyamıyordur inan ki! […]
MARPESSA
O kayanın üstüne heykelini dikmek isterdim senin. Aydınlık yüzünle, belinden aşağıya çavlan misali köpüre köpüre dökülen simsiyah saçların, kuğu boynun, incecik belin, muhteşem hatlarınla, bebeksi dudakların, pembemsi yanakların, aşkmavi gözlerin, kıvrık gür kirpiklerin, yay gibi kaşların, mağrur bakışların, asırlardır dünya güzellerine meydan okuyan şaheser güzelliğinle… Mermer bir yontu olarak değil, en kaliteli mermerlere taş çıkartan gerçekliğin, pürüzsüz, kadifemsi teninle…
Semi
Biz sohbetteyken bir grup arkadaş daha geldi masamıza. İhsan, Orçun, Mahir, Hasan… Arkalarından da Nazan’la Ayşe… Gemi yükünü aldı. Define, anlattıklarından ve anlatılanlardan bunalmışa benziyordu. Hele önceki olay, onu iyice örselemişti. Piposundaki kurumu masanın kenarına vurarak temizledi. Tütün paketine üç parmağını soktu:
İNSAN
Sonbaharın son günlerinden bir cumartesi… Hava günlük güneşlik… Pırıl pırıl bir akşamüstü… Mesken’deki bir arkadaşımdan dönüyorum. Ellerim ceplerimde, tadını çıkara çıkara yürüyorum. Yürüdüğümü fark ede ede… Kaldırımın birinden diğerine geçerken gözüm sağ tarafta birine ilişti. Bir ses duyarak o yana bakmıştım. İnce, uzun, beyaz bir bastonun tıkırtısıymış. Orta boylu, zayıf bir siluet…
El MELİK
Cuma günü akşamüstü, okuldan grup halinde çıktık. Bu yıl okula başlayanlardan da aramıza katılanlar vardı. Hep beraber Virane’ye gittik. Güneş solgunlaşmış, gün bitmek üzereydi. Bizse, biraz daha uzatmak niyetindeydik. Akşam yemeğini birlikte yemek suretiyle daha çok beraber olmak istiyorduk. O nedenle, aramızda para topladık, Orçun’a verdik. O, alışveriş yapmak üzere ayrıldı. Kıyma falan alacak, İnegöl köfte yiyecektik.
MELEKLER
Erkek arkadaşlarımdan biri Müslüman olduğunu söylüyor, Allah’a ve Resulüne inanıyor, meleklere inanmıyordu. Oysa meleklere iman, Peygamberlere imandan önce geliyordu. Meleklere inanmayan için Efendimize inanmak söz konusu olamazdı. Peygamber olmak için emaneti teslim alması gerekiyordu ki bu doğrudan değil, melek aracılığıyla olmuştu.
ÂLEMLERİN SERVERİ (S.A.V.)
İnce uçlu parmağın bir sabır abidesi!
Bir başına İslâm’ın özetidir, simgesi…
Doğar doğmaz, bu parmak: ”Tektir! ” demiş, ”Allah tek! .. ”
Secdeye kapanarak; ilk örneksin, ilk örnek!
BAŞARININ SIRRI
Gölde heyecan verici manzaranın nihayetlenmesiyle birbirimizle ilgilenmeye başladık. Çayımız demlenedursun, oradan buradan konuşmaya başladık. Laf döndü dolaştı, sevgilisinin hasretiyle gözyaşı döken Akif’e geldi. Babasının hali vakti yerindeydi. Bol para geliyordu. Sevgiliyle de yerdi, içerdi de… İstediği gibi har vurup harman savurabilirdi. Virane’ye dönünce bu konuyu dile getirmeye karar verdik. Yanımızda, onun aksine, örnek bir arkadaşımız vardı. Çok ağır uslu, aklı başında biriydi.
