Sana uzak diyarların birinden okunmamış mektuplar yazıyorum. Kuruyan mürekkebimi gözyaşlarımla ıslatıyorum. Harfler kayboluyor, kalemimden sayfaya dökülen izlerde. İçimde boş bir sızı dolaşıyor nefesimin buharını silercesine. Nerdesin bilmiyorum. Sen var mısın gerçekten, yoksa ben çok mu hayal kuruyorum? Okunmamış mektupların değeri nasıl bilinmediyse ben de seni o kadar bilmiyorum.